کتابخوان متوهم

بنام خدا

میخوام در مورد کتابخوانی بگم. به نظرم 80 درصد کتابهایی که وجود داره 80 درصد نوشته های داخلش ضرر داره. گمراهی ناخوداگاه رو به همراه داره. خوندن کتاب مثل خوردن دارو عوارض داره. نویسندش معصوم نیست که همه ی حرفاش صحیح باشه. خوندن کتاب اصول داره. اصولی که نمیذاره ناخوداگاهمون به راحتی تسلیم یک کتاب بشه. کتاب دنیایی رو نشون میده که نویسنده میخواد باشه و با دنیای واقعی نباید اشتباه گرفته بشه؛ چون بسیاری افراد رو دیدم که بجای زندگی واقعی، بیشتر برای جبران تجارب زندگی اجتماعی به کتاب استناد میکنند به باورهای نویسنده که در بسیاری مواقع اشتباه فهمیده میشه. کتاب خوندن مثل اینه که بخوای ساختن یه مجسمه رو از روی اون یاد بگیری ولی فرقش زیاده. به نظرم روی جلد هر کتابی باید عوارض احتمالیشم بنویسن و بگن که پیش نیارهای خوندنش چیه. توی جامعه ظهور افراد تخیلی و توهمی زیاد شده. افرادی با ارزوهای بسیار دور و دراز که زندگی کردن در زمان حالشونو ازشون گرفته. آرزوهای دور و درازی که حضرت اما علی علیه السلام میفرمایند. ارزوهایی که انسان رو در مسیر با مشکلات و لغزشات بیشماری مواجه میکنه. 

بطور مثال وقتی داخل ماشینت بیمار اورژانسی داری بیخیال چراغ قرمز و قانون میشی و اونو رد میکنی. ارزوهای دراز سبب بیماری دله سبب نادیده گرفتن نیازهای اساسی که سبب سبب میشه احتمال برطرف کردنشون با عوامل حرام زیاد شه. 

متاسفانه جامعه پر شده از ادمهای رویایی که زندگی رو مثل فیلم میبینن و خودشونو بازیگر نقش اول و قهرمان داستان. اما کاش قهرمانای داستانهایی که توی فیلمها میسازن خوب بود که اکثرشون ارزش هایی رو تبیین میکنه که بی ارزشه. 

خلاصه اینکه کتاب خوندن کار درستی نیست بلکه ممکنه خیلی کار مضری هم باشه و این کتاب خوب خوندن هست که مسئله مهمیه.

نگرانی من افزایش افراد توهمی و رویا پردازه که شاید هیچوقت به رویاهاشون نرسن و این سرخوردگی خیلی خطرناکه و عقده های جبران ناپذیری بر قلبشون میگذاره که حسرت تلف شدن وقت و استفاده نکردن و لذت نبردن از زندگیرو براشون به همراه داره.

مخلص کلام اینکه: زندگی باید در لحظه باشه با رفتار های درست و رفع نیاز های طبیعی انسان با پدیده های طبیعی. انسان هر چقدر از طبیعتی که خداوند متعال در وجودش قرار داده دور بشه، با غم های بیشتری مواجه میشه.

 

پ.ن: مشکلاتی که ناکارامدی دولت موجبش شده، برای کسانی که خودشونو مطلقا وابسته خدا گردن و میدونن 0 درصد هم نیست و هرچقدر وابستگی افراد به دولت بیشتر باشه غم هاشون و ضررهاشون هم بیشتره.

بخاطره همینه که میگن مومن هیچوقت ناراحت نمیشه و ناراحتی در او وجود نداره..... عههه پ. ن خودش یه پست شد باید یه پست جداگانه بزنم.

به قول آرین، فعلا خداحاففففففظ